Het is donderdagmorgen en ik ga naar de warenmarkt om wat fruit en kaas te halen en om even naar de aardappelboer te gaan, dat is vaste prik, gezellig even langs de kramen.
Ik stap ook binnen bij de winkel waar van alles en nog wat te koop is en kijk wat er allemaal ligt. Er is vaak wat afgeprijsd en daar kijk ik graag naar. Mijn oog valt op een kleine kokosmat, niet gek geprijsd. Ik besluit hem te kopen en loop dan nog even over de markt. En ja, wat dan, naar huis natuurlijk! Als ik thuiskom, merk ik dat ik geen mat bij me heb. Verdorie, sufferd, natuurlijk ergens laten liggen! Ik had ook zoveel bij me, mijn fietstassen helemaal vol. Gelukkig neemt mijn man het heel rustig op. ‘je koopt volgende week gewoon een nieuwe!’
Zaterdagmorgen op de fiets weer naar de markt en ga naar de groenteman waar ik ook die lekkere druifjes kocht en vraag hem of hij misschien een mat heeft gezien op zijn kraam. ‘Ja en ik heb hem voor je bewaard!’. Wat een engel! Opgetogen ga ik naar huis, wat een aardige kerel!
BlijNieuwslezersbijdrage van één van onze gewaardeerde redacteuren
